Η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα εμφανίζεται, κυρίως τους χειμερινούς μήνες και την άνοιξη. Η μετάδοση της γίνεται με την επαφή των χεριών, το σάλιο και τις ρινικές εκκρίσεις. Μπορεί να οφείλεται σε ιούς, βακτήρια, ενώ πολύ σπάνια και υπό ειδικές συνθήκες και σε μύκητες. Ο χρόνος επώασης είναι 24 με 72 ώρες.
Ιογενής αμυδαλίτιδα – Οξεία κυνάγχη
Οι συχνότεροι πιθανοί παθογόνοι ιοί είναι οι ρινοϊοι, οι αδενοϊοί, οι ιοί της ινφλουέντσας και της παραινφλουέντσας. Αποτελεί το 70% των φλεγμονών των παρίσθμιων αμυγδαλών.
Η νόσος παρουσιάζεται με φαρυγγοδυνία και δυσκαταποσία, χαμηλή πυρετική κίνηση και κακουχία. Συνυπάρχουν συμπτώματα κοινού κρυολογήματος, όπως ρινίτιδα, βράγχος φωνής, επιπεφυκίτιδα και βήχας, ενώ συνοδεύεται από αρθραλγίες και μυαλγίες. Δύναται να υπάρχουν διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες, ανάλογο με τη φύση του ιού που προκάλεσαι τη λοίμωξη.
Κατά την κλινική εξέταση, διαπιστώνεται η παρουσία διογκωμένων παρίσθιων αμυγδαλών, χωρίς παρουσία επιχρίσματων, με έντονη υπεραιμία και συνοδό ερυθρότητα του φάρυγγα.
Η θεραπεία είναι συμπτωματική με λήψη άφθονων υγρών, αναλγητικών/αντιφλεγμονωδών και ανάπαυση.
Οξεία μικροβιακή αμυγδαλίτιδα – Στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα
Ο πιο συχνός μικροβιακός αιτιολογικός παράγοντας είναι ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α (GABHS) ή πυογόνος στρεπτόκοκκος.
Η έναρξη της νόσου είναι οξεία, με εμφάνιση πυρετού, κακουχίας και κεφαλαλγίας, ενώ το κύριο σύμπτωμα είναι η φαρυγγοδυνία. Ο πόνος επιδεινώνεται με την κατάποση, ενώ μπορεί να επεκτείνεται στα αφτιά και στον τράχηλο. Ο ασθενής παρουσιάζει επώδυνους πρόσθιους τραχηλικούς λεμφαδένες, ενώ συνυπάρχει αλλοίωση της φωνής και δυσοσμία στόματος.
Κατά την κλινική εξέταση, διαπιστώνεται η παρουσία διογκωμένων παρίσθιων αμυγδαλών, έντονα υπεραιμικών, με στικτό ή διάχυτο λευκωπό εξίδρωμα. Η γενική αίματος θα δείξει αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, πολυμορφοπυρινικού τύπου, ενώ θα αυξηθούν και οι δείκτες φλεγμονής.
Η διάγνωση της στρεπτοκοκκικής οξείας φαρυγγοαμυγδαλίτιδας δύναται να επιβεβαιωθεί με το συνδυασμό του strep-test και μίας καλλιέργειας εκκρίματος αμυγδαλών, επί αρνητικού αποτελέσματος στο strep-test. Ωστόσο, η κλινική διάγνωση, στηρίζεται στην αναζήτηση των τεσσάρων κριτηρίων Centor. (Πίνακας 1 & 2)
Αν και η νόσος είναι αυτοϊώμενη, συνίσταται η λήψη αντιβιοτικής αγωγής για την αποφυγή των επιπλοκών και τη βράχυνση της περίοδου νόσησης, βάση τις οδηγίες του θεράποντα γιατρού. Η λήψη άφθονων υγρών, αναγλητικών/αντιφλεγμονωδών και η ανάπαυση, είναι απαραίτητα συμπληρωματικά / υποστηρηκτικά μέτρα θεραπείας.
| Κριτήρια Centor | Βαθμοί |
| Εξίδρωμα στις αμυγδαλές | 1 |
| Ευαίσθητοι, διογλωμένοι πρόσθιοι τραχηλικοί λεμφαδένες | 1 |
| Απουσία βήχα και ρινίτιδας | 1 |
| Πυρετός > 38οC | 1 |
| Bαθμολογία | Έλεγχος | Θεραπεία |
| 0 | Όχι | Όχι |
| 1 | Όχι | Όχι |
| 2 | Strep-test | Αν (+) χορήγηση αντιβιοτικού |
| 3 | Όχι ή Strep-test | Εμπειρική αγωγή με αντιβιοτικό ή Χορήγηση αγωγής μόνο αν το Strep-test είναι θετικό |
| 4 | Όχι | Εμπειρική αγωγή με αντιβιοτικό |
* Ο Πίνακας 1 & 2, είναι από τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη διάγνωση και τη θεραπεία των λοιμώξεων του ΚΕΕΛΠΝΟ
Για τη διερεύνηση και αντιμετώπιση των φλεγμονωδών παθήσεων του φάρυγγα, κλείστε ραντεβού στο σύνδεσμο που ακολουθεί.